میهمانی

با جمعی از دوستان و هم دانشگاهیهای ایرانیمان رفته بودیم منزل استادی ایرانی. یه بهانه حضور رایان در جمع، بحثی شروع شد درباره اینکه چرا رایان باید فارسی بداند

استاد: دانستن فارسی مهم نیست، فرهنگ مهم است، باید فرهنگ ایرانی را به رایان بیاموزید. اینکه باید احترام بگذارد به والدین، اینکه باید در جمع آنها حضور داشته باشد. البته دوست دارم پسر و دخترم حافظ بخوانند، ولی اهمیتی ندارد که نمی توانند

استاد مردی است میانسال و اهل هنر، پیانو نواخت و ما با ترانه های فارسی و اشعاری از حافظ و مولوی هم نوای سازش شدیم. پسر و دختری نوجوان دارند که فارسی نمی دانند و بر خلاف آنچه درباره فرهنگ گفت، تردید دارم موفق بوده باشد در انتقال فرهنگ ایرانی به فرزندانش

یکی از دوستان: زبان فرانسه یا اسپانیایی شیک است، میتوانی به دانستنش افتخار کنی ولی دانستن فارسی هیچ افتخاری ندارد

یکی دیگر از دوستان: حتی اگر هم بیاموزد بعد از مدرسه رفتن فراموش خواهد کرد ، تلاش بیهوده است

دوستی دیگر: اصلا چه کاربردی دارد، چه استفاده ای خواهد کرد رایان از دانستن فارسی

در مورد استاد که مطمئنم با افتخار از فرزندانش میگفت اگر فارسی میدانستند و همه مقوله فرهنگ توجیهی بود برای شکستش

و در جواب دوستانی که دنبال دلیل و یا کاربرد میگشتند: رایان ایرانی است، زبان ایرانی فارسی است، آیا این کافی نیست