حرفهای تازه

پسر کوچولومون با سرعت باور نکردنی ای شروع کرده به حرف زدن و کلی کلمه جدید یاد گرفته. چند تایی هم جمله میگه که خوب همشون به انگلیسی است و نه فارسی. من و مبین هم همه سعیمون را داریم میکنیم که بفهمیم چی میگه ولی چون ما استرس و تلفظ دقیق کلمه ها رو به خوبی رایان نمیدونیم یک کمی تشخیص اینکه چی داره میگه سخته. طفلکی لابد با خودش میگه من هر چی میگم خانوم معلم تو مهد میفهمه ولی این مامان و بابا هی میگن چی؟ چی؟ مگه اینا نمیشنوند من چی میگم

دیروز میخواست از روی مبل بپره پایین و قبلش میگفت

one,two..

و من بعد از اینکه صد بار اینو تکرار کرد تازه فهمیدم داره چی میگه

تو خونه بهم میگه مامان، وقتی میرم دنبالش مهد تا منو میبینه میگه

Hi momi

چند روزی خودمون رو کشتیم که بفهمیم میگه

I'm happy

و فرقشو با وقتایی که میگه

I know what happened

تشخیص بدیم

امروز به اسباب بازیش میگفت

wait a minut

وقتی غذاشو میگذارم جلوش میگه

what's this, look at this..

معلومه اینا رو مربیش میگه توی مهد تا غذا خوردن رو هیجان انگیز کنه واسشون

خیلی از کلمات رو به هر دو زبان میگه و میدونه که یکی هستند . مبین از اینکه من تشویقش میکنم بعضی کلماتو به انگلیسی تکرار کنه راضی به نظر نمیرسه ولی خوب وقتی میبینم میتونه یه چیزی رو بگه هیجانی میشم و دلم میخواد دوباره بشنوم و یا دلم میخواد مبین و مادر و پدر و برادرهام هم بشنوند. برای من فارسی و انگلیسی فرق نمیکنه ولی نمیتونم جلوی هیجانم رو از شنیدن حرف زدن رایان بگیرم. این روزها تمام مدت برای رایان کارتون زی زی گولو و شهرک الفبا میگذاریم ولی خوب با توجه به ساعاتی که خونه است در مقایسه با ساعاتی که مهد میره نمیشه انتظار زیادی از پسر کوچولوم داشت.از مامان بزرگ فردوس و عمه مریم هم خواستیم که براش یک سری کتاب فارسی بفرستند که فکر کنم همین روزها دستمون برسه، دیگه بیش از این کاری از دستمون بر نمی یاد